Nowoczesne budownictwo oparte jest na żelbetonie, w zasadzie można stwierdzić, że bez tego materiału by ono nie istniało. Sam beton to materiał, który znany był od kilku tysięcy lat, już w starożytnym Rzymie był używany do stawiania budynków. Jednak sam beton jest materiałem dość kruchym i mało rozciągliwym, i w wielu zastosowaniach zupełnie by się nie sprawdził. Jednak znalazł się sposób na to, żeby nadać elementom z betonu znacznie większej wytrzymałości. Wymyślono bowiem, żeby zatopić w nim metalowe druty, i stało się to początkiem rewolucji w budownictwie. Połączenie betonu ze stalą, nazywane także żelbetonem spowodowało, że zatopione pręty czy druty będą przenosić siły rozciągające. Dzięki temu elementy zachowują twardość betonu, a jednocześnie są bardzo wytrzymałe i elastyczne, można w ten sposób stawiać budynki nawet o wysokości kilkuset metrów. Taka współpraca betonu i stali jest możliwa dzięki temu, że rozszerzalność cieplna obu materiałów jest podobna, a dodatkowo beton doskonale przywiera do powierzchni stali. Konstrukcje z żelbetonu produkowane są w różnorodny sposób. Wiele z nich powstaje ze złożenia prefabrykowanych elementów, wykonywanych w fabrykach. W innych przypadkach wykonuje się je na miejscu budowy, przygotowując wcześniej zbrojenie i zalewając wszystko betonem o odpowiednich parametrach. Żeby konstrukcja była wystarczająco mocna i wytrzymała, to należy wszystko odpowiednio policzyć, to znaczy wyznaczyć ilość i grubość zbrojeń, rodzaj betonu i grubość jego warstwy. Obecnie takie projektowanie konstrukcji żelbetonowych wykonuje się za pomocą specjalistycznego oprogramowania. Programy CAD powinny uwzględniać parametry potrzebne do wyznaczenia maksymalnej wytrzymałości konstrukcji, stosowane są w nich zaawansowane algorytmy do wyznaczenia potrzebnych parametrów. Odpowiednie zaprojektowanie konstrukcji jest bardzo ważne, jeśli będzie ona zbyt słaba, to może się zawalić, a przesadzenie z parametrami w drugą stronę spowoduje znacznie większe koszty surowców.
